شعر با غربت است عصرِ همه جمعه ها عجیین
پنجشنبه, ۲۹ فروردين ۱۴۰۴، ۱۰:۴۷ ب.ظ
وقتی کشیده میشود آهِ تو بر زمین
خورشیدِ آسمان نگران میشود حزین
از من دلت گرفته! به این علت است که
با غربت است عصرِ همه جمعه ها عجیین
شد حُسن نیّتم به تو هر روز بیشتر
دلتنگ میشوم به هوای تو با یقین
معنای ناب عدل و امامت ظهور کن
برگرد ای نهایت عشق و اصول دین
انگشترم گرفت جلا، تا که «ألعجل»-
با گریه نقش بست به سرتاسرِ نگین
گفتم بیا که خیر ندیدم از این و آن
گفتم شکست خورده ام آقا مرا ببین
ذکر لبم کنارِ سحرگاه جمکران
«إیاکَ نعبُدُ» شد و «إیاکَ نستعین»
مانده ست بر دلم غم ِ یک آرزو فقط
تا زنده ام ببینمت آقا؛ فقط همین!
مرضیه عاطفی
